Op dinsdagavond 26 september werd er in de Oldehovezaal van de Elfstedenhal te Leeuwarden door Matthijs de Vries een boeiend vervolg gegeven aan de al eerder gegeven workshop “Watt is hard schaatsen”, nu ook met aan het eind van de avond een stukje praktijk op het ijs.
Uitermate boeiend werd er door Matthijs de Vries geanalyseerd hoe het vermogen wat een mens kan ontwikkelen door training, op de meest efficiënte manier gebruikt en omgezet kan worden naar meer snelheid op het ijs.
Bij met name bij de kortere afstanden tot de 1500 meter is er veel winst te halen, zo bleek tijdens deze workshop. Dit door de alom bekende glijfase in de schaatsslag, te laten voor wat ie is, door een kortere slag in combinatie met een hoger ritme en een afzet loodrecht op het ijzer van de schaats. Hierdoor ontstaat een hoger gemiddeld vermogen waardoor, bij goed getrainde sporters, een aanzienlijke vermogenswinst behaald kan worden.
De schaatser kan door dit hogere gemiddelde vermogen een hogere snelheid op het ijs behalen. Een mooi voorbeeld hiervan is de Russische sprinter Koelizjnikov, zo bleek uit de meegebrachte beelden van Matthijs. Hij plaatst zijn nieuwe schaats, na de afzet, wijd en direct weer op de binnenkant van zijn schaats en kan hierdoor snel weer met een nieuwe afzet beginnen.
Een schaatser kan, in tegenstelling tot een wielrenner (hij zit in een “vaste houding” op de fiets), ook nog veel vermogenswinst boeken door het juiste gebruik van zijn ledematen en romp. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de armbewegingen, die – mits goed uitgevoerd – de afzet behoorlijk kunnen ondersteunen. De armzwaai moet dan wel haaks op het ijzer van de schaats uitgevoerd worden, dit geldt zowel voor het rechte eind als voor de bocht.
Op het rechte eind is het belangrijk dat de armzwaai van zo hoog als mogelijk komt en de zijwaartse zwaai zo snel als mogelijk wordt uitgevoerd maar wel zo dat de timing met de afzet niet verloren gaat. In de bocht betekent dit dat de rechterarm een soort van halve cirkel maakt tot vlak boven de rug zodat de beide handen elkaar kunnen raken. Deze armzwaai, mits zo snel uitgevoerd als mogelijk, ondersteunt de afzet van het linkerbeen in de bocht.
Nadat dit met heel veel mooie beelden uitgebreid was voorgehouden, ook verduidelijkt met de door Matthijs meegebrachte attributen, o.a. een trapper stel van een mountainbike en een meegebracht been “van de buurvrouw”, werden we richting de mooie ijspiste van Leeuwarden gedirigeerd, waar de theorie in de praktijk eerst voorgedaan werd en vervolgens door de deelnemers zelf uitgeprobeerd mocht worden.
Na een nog korte nazit werd deze uitermate boeiende workshop, rond de klok van elf afgesloten met een dankbaar applaus voor Matthijs, waarmee de 25 aanwezige trainers naar huis gingen met, voor de meesten, een aantal nieuwe inzichten hoe het aanwezige vermogen nog beter op het ijs te krijgen, waardoor uiteraard een hogere snelheid bereikt kan worden.
Basisvoorwaarde blijft natuurlijk altijd dat de schaatser het benodigd vermogen wel moet kunnen leveren, daarom is de zomertraining met krachtonderdelen zo belangrijk.
